معنی سرایه

(اِمص.) سرودن، (اِ.) آواز دسته جمعی، کُر. [خوانش: (سَ یَ یا یِ)]

(مص ل.) اثر کردن، (اِمص.) اثر، تأثیر، انتقال بیماری به دیگری. [خوانش: (سَ یَ) [ع. سرایه]]

ساختمان مخصوص است قبال و پذیرایی از مهمانان رسمی بلندپایه در فرودگاه، محل استراحت پزشکان در بیمارستان، سرایه، کوشک. (فره)،

Choir, Choral, Chorale, Pavilion

پارسی تازی گشته سرای، کاخ، دیوان در برخی از کشورهای تازی ‎ (اسم) عمل سرودن، (اسم) آواز دسته جمعی کر.

معادل فارسی پاویون

پاویون

سرایه

سرایه

سرایه، کوشک

سرایه

سرایه

سرایه

پاویون

سرایت. [س ِ ی َ] (ع مص) تأثیر و دررفتن واثر کردن چیزی در چیزی. (غیاث). سرایه:
نیست یک تن در این همه اطراف
کاندر او وهن را سرایت نیست.
مسعودسعد.
رجوع به سرایه شود. || درگذشتن از چیزی. (غیاث اللغات از صراح اللغه). رجوع به سرایه شود.

مسری. [م َ را](ع مص) به شب رفتن.(از منتهی الارب)(از اقرب الموارد). سرایه. سریان. و رجوع به سرایه و سریان شود. ||(اِ) راه. ج، مَساری.(یادداشت مرحوم دهخدا).

276