معنی ساختمان

ساختمان. [ت ِ] (اِ مرکب) بناء. عمارت. || (اِمص) معماری. (فرهنگستان): اداره ٔ ساختمان شهرداری. || (اِ مرکب) نهاد. وضع. ساخت. ترتیب. ترکیب. خلقت. طرزساخت. طرز خلقت. شکل: ساختمان داخلی بدن. ساختمان خارجی بدن.

ساختمان دروای میانده. [دَ دِ] (اِخ) ده کوچکی است از دهستان خسویه ٔ بخش داراب شهرستان فسا، واقع در 37 هزارگزی جنوب داراب و 3 هزارگزی راه شوسه ٔ داراب به جهرم و 37 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7).

ساختمان دروای خسویه. [دَ خ ُ ی ِ] (اِخ) ده کوچکی است از دهستان خسویه ٔ بخش داراب شهرستان فسا واقع در 37 هزارگزی جنوب باختر داراب در کنار شوسه ٔ داراب به جهرم و لار، 32 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7).

Build, Building, Constitution, Construction, Edifice, Erection, Fabrication, Facility, Formation, Frame, House, Making, Masonry, Organization, Structure, Temple

bina, yapı

بنا، عمارت،
(اسم مصدر) ساختن، بنا کردن،
طرز ساخت،

انتصاب، بناء، بنایه، تشکیل، جعل، صنع، علم التشریح، هیکل عظمی

بنا، عمارت، معماری، شکل، ترکیب

edificio

palazzo

costruzione

organismo

stabile

(اِمص.) بنا کردن، (اِ.) بنا، عمارت، معماری، نهاد، سرشت. [خوانش: (تِ)]

بنا

بنا، ساخت، عمارت، آپارتمان، خانه، ویلا، ساختار، نهاد، وضع، معماری

Anfertigen, Bilden herstellen, Bilden, Machen, Bau (m), Bauen (n), Bauwerk (n), Gebäude (n)

1152