معنی رمیار
لغت نامه دهخدا
رمیار. [رَم ْ] (ص مرکب، اِ مرکب) شبان. گله بان. (برهان). رامیار. رمه بان. (آنندراج). رمه یار:
منم رمیار پایت آرمیده
که سازم خاک پایت کحل دیده.
نزاری (از آنندراج).
فرهنگ عمید
چوپان: منم رمیار بابت ای رمیده / که سازم خاک پایت نور دیده (انوری: مجمع‌الفرس: رمیار)،
حل جدول
چوپان
نام های ایرانی
پسرانه، رامیار
فرهنگ فارسی هوشیار
(صفت) گوسفند چران چوپان.
معادل ابجد
451