معنی دوئل

لغت نامه دهخدا

دوئل

دوئل. [ءِ] (فرانسوی، اِ) جنگ تن به تن که دو تن به تلافی توهین و اعاده ٔ حیثیت کنندبا شمشیر یا طپانچه یا شلاق و غیره و این رسم سابقاًدر ممالک غربی معمول بود. (از فرهنگ فارسی معین).

فارسی به انگلیسی

فرهنگ عمید

دوئل

جنگ تن‌به‌تن برای تلافی اهانت و اعادۀ شرف که در گذشته معمول بود،

حل جدول

دوئل

فیلمی از احمدرضا درویش


از بازیگران دوئل

راد

راد، سعید راد
پژمان بازغی
پریوش نظریه
کامبیز دیرباز
انوشیروان ارجمند
پرویز پرستویی
هدیه تهرانی


کارگردان فیلم دوئل

احمدرضا درویش


نوعی دوئل مرگبار

رولت روسی

فرهنگ معین

دوئل

(دُ ئِ) [فر.] (اِ.) جنگ تن به تن بین دو تن به تلافی توهین و اعاده حیثیت.

فرهنگ فارسی هوشیار

دوئل

جنگ تن به تن برای تلافی اهانت و اعاده شرف که سابقاً معمول بوده و اکنون موقوف شده است

واژه پیشنهادی

موسیقی فیلم دوئل

مجید انتظامی


نویسنده فیلم دوئل

احمدرضا درویش


فیلمبردار فیلم دوئل

بهرام بدخشانی


از بازیگران فیلم دوئل

انوشیروان ارجمند

حسین سحرخیز

کامبیز دیرباز

معادل ابجد

دوئل

40

قافیه

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری