دوئل در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
دوئل. [ءِ] (فرانسوی، اِ) جنگ تن به تن که دو تن به تلافی توهین و اعاده ٔ حیثیت کنندبا شمشیر یا طپانچه یا شلاق و غیره و این رسم سابقاًدر ممالک غربی معمول بود. (از فرهنگ فارسی معین).
فرهنگ معین
(دُ ئِ) [فر.] (اِ.) جنگ تن به تن بین دو تن به تلافی توهین و اعاده حیثیت.
فرهنگ عمید
جنگ تنبهتن برای تلافی اهانت و اعادۀ شرف که در گذشته معمول بود،
حل جدول
فیلمی از احمدرضا درویش
فرهنگ فارسی هوشیار
جنگ تن به تن برای تلافی اهانت و اعاده شرف که سابقاً معمول بوده و اکنون موقوف شده است
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.