معنی درمانگاه

لغت نامه دهخدا

درمانگاه

درمانگاه. [دَ] (اِ مرکب) محل درمان. جایی که بیمار را معالجه کنند. || مطب. (یادداشت مرحوم دهخدا). کلینیک،به معنی مطب در بیمارستان، و آن قسمتی از بیمارستان است که دارای تختخواب است و یک سرپزشک آنرا اداره می کند. (از لغات فرهنگستان). مؤسسه ای برای تشخیص بیماری و درمان بیماران سرپائی. امروزه درمانگاهها بوسیله ٔ بیمارستانهای عمومی یا خصوصی و سازمانهای صنعتی یا کارگری یا گروهی از پزشکان اداره میشوند. مبداء پیدایش درمانگاهها داروخانه هایی بوده است که به فقرا داروی رایگان میداده اند. در ایران از زمان های بسیار قدیم درمانگاههای رایگان وجود داشته مانند «دارالشفای مشهد». امروزه درمانگاههای بیمارستانها و مؤسسات خیریه غالباً مجانی است. (از دائرهالمعارف فارسی).

فارسی به انگلیسی

درمانگاه‌

Clinic, Dispensary, Infirmary

فارسی به ترکی

درمانگاه‬

dispanser, klinik

فرهنگ عمید

درمانگاه

بیمارستان کوچکی که بیش از دو سه تختخواب ندارد و بیماران سرپایی را معاینه می‌کند و به آن‌ها نسخه می‌دهد،

مترادف و متضاد زبان فارسی

درمانگاه

بیمارستان، دارالشفاء، مریض‌خانه

فرهنگ فارسی هوشیار

درمانگاه

محل درمان، جایی که بیمار را معالجه کنند

فرهنگ معین

درمانگاه

(دَ) (اِمر.) محل مداوا در بخش های مختلف بیمارستان که بیماران را سرپایی معاینه کنند و نسخه دهند، مطب در بیمارستان، بیمارستان کوچک که بیش از دو یا سه تخت ندارد.

حل جدول

درمانگاه

کلینیک

پلی کلینیک

فارسی به عربی

فارسی به ایتالیایی

درمانگاه

ambulatorio

واژه پیشنهادی

سوئدی به فارسی

sjukhusavdelning

درمانگاه یا بیمارستان کوچک، درمانگاه،

اسپانیایی به فارسی

enfermer a

درمانگاه یا بیمارستان کوچک، درمانگاه، اسایشگاه.

معادل ابجد

درمانگاه

321

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری