معنی داروساز
لغت نامه دهخدا
داروساز. (نف مرکب، اِ مرکب) کسی که دارو سازد. دواساز. تهیه کننده ٔ دارو. داروگر.
فارسی به ترکی
eczacı
حل جدول
فارسی به عربی
فرهنگ معین
(ص فا.) کسی که دارو می سازد، آن که دوا تهیه می کند، دواساز.
فرهنگ عمید
کسی که از روی نسخۀ طبیب داروها را تهیه و ترکیب می‌کند، دواساز، سازندۀ دارو،
فارسی به انگلیسی
اسپانیایی به فارسی
داروگر، داروساز، داروفروش، شیمی دان، داروساز.
انگلیسی به فارسی
معادل ابجد
279