معنی دادباخته

(تِ یا تَ) (ص مف.) کسی که حکم به نفع او نباشد، محکوم علیه، مق داد برده.

کسی که حکم به زیان او صادر شده، محکوم‌علیه،

(حقوق) کسی که حکم بر ضرر او صادر شده، دادباخته،
کسی که مجبور به تحمل وضعیتی است،
[مقابلِ حاکم] کسی که به او دستور یا حکم می‌دهند،
کسی که در مناظره یا بحثی مجاب شود،

محکوم

دادباخته

دادباخته، متهم، مقصر، مجاب، مغلوب، مجبور،
(متضاد) حاکم، دادبرده

بزه‌کار شناخته شدن، داد باختن، دادباخته شدن، محکوم گشتن، مقصر شناخته شدن، مغلوب شدن،
(متضاد) حاکم شدن، مقهور شدن،
(متضاد) پیروز شدن، مجبور شدن

1017