معنی خوشحالی

خوشحالی. [خوَش ْ / خُش ْ] (حامص مرکب) مسرت. شادمانی. (آنندراج). سرور. بشاشت. کامرانی. فرح. (ناظم الاطباء): بر همه ٔ خلق مضمون آنراظاهر ساز تا فاش شود و همه جا گفته شود و کمال یابدخوشحالی و راحت در میان مردم و دلهای ایشان قرار گیرد بر آنچه خدا بدیشان عنایت کرده. (تاریخ بیهقی).
از شکست خصم خوشحالی ندامت بر دهد
زینهار این ریزه ٔ الماس در معجون مکن.
صائب (از آنندراج).

Glee, Happiness, Jest

شادی، شادمانی، سُرور،

ابتهاج

شعف

شادمانی، سرور، نیکبختی، سعادت، شادی

دنه

ابتهاج

شادمانی

سعاده، غبطه، مرح، اِرتیاحٌ

بهجه

صرخه، صیاحُ ابتهاجٍ (تهلیلٍ)

أبهَجَ

أبهَجَ

نتاسی: شاد بهری دلشادی ناصبوران چوخاک و چون باد ند صابران سال و ماه دلشادند (حدیقه سنایی) دنگی ‎ شادی شادمانی بشاشت، کامرانی کامروایی ‎0، نیکبختی سعادت.

ابتهاج، بهجت، خشنودی، سرور، شادمانی، شادی، مسرت،
(متضاد) ناشادمانی

955