معنی خاکسپاری

مراسم تدفین

دفن

خاکسپاری

خاکسپاری

تدفین، دفن، کفن‌ودفن، به‌خاک سپردن

Interment

خاکسپاری

خاکسپاری

خاکسپاری

گوراندن، خاکسپاری

خاکسپاری، گوراندن

خاکسپاری

خاکسپاری

من از خاکسپاری ها بیزارم؛ این مراسم برای شخص مرده نیست، بلکه برای کسانی است که زنده می مانند و از عزاداری لذت می برند.

من هیچ غمی نداشته ام که خواندن یک صفحه کتاب آن را از بین نبرده باشد.

کسی که بدون فکر کردن حرف می زند، صیادی را می ماند که بدون نشانه گرفتن، تیر خالی می کند.

من مخالف مراسم پرخرج خاکسپاری هستم. برای انسان باید هنگام تولد عزاداری کرد، نه وقتی که از این دنیا می رود.

کسی اجازه ندارد خود را بکشد و اگر کشت، وجود خود را از میهن خود دزدیده است.

اوج کارآمدی مدیریت این است که فرد بداند به چه میزان و در کجا باید از قدرت خود بهره گیرد.

شکست خوردن به حق، شیرین تر از پیروزی به باطل است.

یک ساعت از عمر گذشته را به هیچ بهایی نمی توان بازگردانید، اما با دادن چند تکه پول ناچیز می توان تجربه های تمام عمر بزرگترین خردمندان جهان را به دست آورد.

همیشه قضایا را پیش از تصمیم گیری به محکمه وجدان تسلیم کنید. وجدان راهنمای بی نظیر و قاضی بیطرفی است.

تنها قدرت است که می تواند جلوی قدرت را بگیرد.

آزادی عبارت است از حق انجام هرکاری که قوانین اجازه می دهد و انجام ندادن آنچه قانون منع کرده است.

کشور در صورتی دارای آزادی و استقلال است که افرادش آزاد و مستقل باشند.

باید زیاد مطالعه کنید تا بدانید که هیچ نمی دانید.

پریشان نمودن اوضاع مستلزم هوشمندی نیست، اما ایجاد نظم و تعادل به نیروی عقل وابسته است.

انوشیروان ارجمند (متولد ۲۷ مهر ۱۳۲۰ – درگذشته ۲۳ آذر ۱۳۹۳) برادر بزرگتر داریوش ارجمند و همچنین پدر برزو ارجمند و بهار ارجمند بود.او از اواخر دهه ۱۳۴۰ خورشیدی به عنوان بازیگر و کارگردان تئاتر در مشهد فعالیت خود را آغاز کرد.انوشیروان ارجمند چند مدتی به دلیل بیماری قلبی در بیمارستان پارسیان تهران بستری بود و ظهر روز ۲۳ آذر ۱۳۹۳ بر اثر همین بیماری در سن ۷۳ سالگی درگذشت. مراسم خاکسپاری وی در روز ۲۵ آذر همان سال از مقابل تالار وحدت انجام گرفت و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا مدفون شد. در مراسم خاکسپاری وی، جمعی از دولتمردان و هنرمندان ایرانی نیز حضور داشتند. فیلم های سینمایی: یتیم‌خانه ایران، عقاب صحرا، رستاخیز، نیکان و بچه غول، چراغ قرمز، کیفر، تردید، دوشیزه باران، محیا، قاعده بازی، دوئل، صبحانه‌ای برای دو نفر، قارچ سمی، دل نمک، گنج، گفت زیرسلطه من آیید. فعالیت های تلویزیونی: بزم آخر، پشت کوه‌های بلند، سقوط آزاد، شهر دقیانوس، همه بچه‌های ما، نون و ریحون، پنجمین خورشید، چهل سرباز، جابر بن حیان، فرار بزرگ، معصومیت ازدست‌رفته، سایه سکوت، حجر بن عدی، مختارنامه، معصومیت ازدست‌رفته، فرستاده، تفنگ سرپر، میعاد در سپیده‌دم، زیر چتر خورشید، چشم دل، عیاران، روزی روزگاری، امام علی، کمند خاطرات، روایت عشق و هنرنمایی در تئاتر: خورشید کاروان.

احمد ساعتچیان ۱۱ مهر ۱۳۵۱ در تهران متولد شد. او علاوه بر دو دهه فعالیت در زمینه بازیگری تئاتر، به کارگردانی و تدریس بازیگری نیز مشغول است. وی فارغ‌التحصیل کانون حمید سمندریان در سال ۱۳۷۶ می‌باشد. او همچنین سابقهٔ تدریس بازیگری در آموزشگاه‌های کانون سینماگران جوان، دراما را در کارنامهٔ هنری خود دارد و هم‌اکنون مدرس بازیگری و بیان در کانون هنری حمید سمندریان می‌باشد. همسر وی فرانک حیدریان بازیگر و نویسنده می‌باشد. وی همچنین در گروه تئاتر نقشینه نیز عضویت دارد. فعالیت او در بازیگری: قلندران، دایره گچی قفقازی، دوزخ، جنایت و مکافات، بازی استریندبرگ، هشتمین سفر سندباد، نمایش رادیویی رومئو و ژانت، نمایش رادیویی ازدواج آقای می‌سی‌سی‌پی، افسون معبد سوخته، کرگدن، رازها و دروغ‌ها، خواب در فنجان خالی، خوانش نمایشنامهٔ درس، خوانش نمایشنامه همه عطرهای عربستان، خوانش نمایشنامه لاموزیکا، در مصر برف نمی‌بارد، آخر خط، مده‌آ، حرفه‌ای‌ها، شکلک، سه‌گانه وانیک، الوتریا، ژولیوس سزار به روایت کابوس، درام‌های زندگی، ملاقات بانوی سالخورده، کرگدن، گفتگوهای پس از یک خاکسپاری، نورا، هداگابلر، آقای اشمیت کیه؟، نامه‌هایی به تب، ملاقات، شام با دوستان، مرد بالشی، شایعات، در شوره زار، هیولاخوانی، مردی برای تمام فصول، اجرای نمایش مده آ در فلورانس ایتالیا (۲۰۱۵)، سه جلسه تراپی، وانیک، دوشس ملفی، نمایش قطار، نمایش مدهآی سن مدار، نمایش شازده کوچولو. کارگردانی: دستیار کارگردان و مجری طرح نمایش اعتراف به کارگردانی شهاب حسینی، اسم من ریچل کوری است، ملاقات، خوانش نمایشنامهٔ مستخدم ماشینی، مستخدم ماشینی، آخر بازی. بازی در مجموعه‌های تلویزیونی: کلبه سپید، قلب یخی، شب چراغ، مومو و مومی، مدار صفر درجه، باجناغ‌ها، آخرین گناه، مرگ تدریجی یک رؤیا، خرده ستمگران، تاوان، حیرانی، مثل یک کابوس، پیدا و پنهان، کمین و تله فیلم های: سایه‌های بلند گناه، روزی که می‌آید، پلاک هفت کوچهٔ پائیز، برهوت، نگرانی. بازی در فیلم‌های سینمایی جایی برای زندگی، به آهستگی، سه زن، آنسوی رودخانه، پرسه در مه، بشارت یک شهروند هزارۀ سوم، دلم می خواد، مقیمان ناکجا، پسر- مادر را نیز در کارنامه هنری خود دارد.
جوایز:
* نامزد بازیگری نقش اول مرد سال ۱۳۷۹ برای نمایش افسون معبد سوخته از جشنوارهٔ تئاتر فجر
* نامزد بهترین بازیگر مرد خانۀ تئاتر برای نمایش درام‌های زندگی
* کسب عنوان بهترین بازیگر مردِ سال ۱۳۸۳ برای نمایش سه گانهٔ وانیک و نمایش شکلک مشترک با رضا کیانیان از طرف منتقدین و نویسندگان هفته نامهٔ سروش

894