معنی حرمان

حرمان. [ح ِ] (ع اِمص) نومیدی. ناامیدی. نمیدی. حرفه. محرومی. قنوط. یأس. || بی بهرگی. حُرف. بی نصیبی: گویند آفت ملک شش چیز است اول حرمان... (کلیله و دمنه). حرمان آن است که نیکخواهان را از خود محروم گرداند. (کلیله و دمنه).
آدم از او به برقع همت سپیدروی
شیطان از او به سیلی حرمان سیه قفا.
خاقانی.
تو خورشیدی و من در این عصر
افسرده به سردسیر حرمان.
خاقانی.
ای بس شه پیل افکن کافکند به شه پیلی
شطرنجی تقدیرش در ماتگه حرمان.
خاقانی.
و سیاحان بیابان حرمان... (سندبادنامه ص 6).
مهتری در قبول فرمانست
ترک فرمان دلیل حرمانست.
سعدی (گلستان).
لبت شکّر به مستان داده، چشمت می به می خواران
منم کز غایت حرمان نه با آنم نه با اینم.
حافظ.
- در ششدر حرمان افتادن، در بن بست نامرادی گیر کردن.

حرمان. [ح ِ] (اِخ) حصنی است به یمن نزدیک دملوه.

حرمان. [] (اِخ) از دیه های خوی. (تاریخ قم ص 141).

حرمان. [ح َ رَ] (اِخ) تثنیه ٔ حَرَم. مکه و مدینه. حرمین. دو حرم. || دو وادی است که آب هر دو در بطن لیث در یمن ریزد. (معجم البلدان).

حرمان. [ح ِ] (ع مص) بی روزی کردن. (زوزنی) (دهار) (تاج المصادر بیهقی) (ترجمان عادل). بازداشتن. منع کردن. بی بهره کردن. بی بهرگی. ناامید کردن. نومید کردن.

Frustration

حِرْمان، بی نصیبی- خسران- بی رزقی- محرومیت- بی بهرگی- ناامیدی،

حِرْمان، حِرْم، (حَرَمَ، یَحْرِمُ و حَرِمَ، یَحْرَمُ) بازداشتن و بی بهره نمودن، محروم شدن، ضرر کردن و خسران دیدن،

حَرَمَین، حَرَمان، دو حَرَم، منظور مکّه و مدینه می باشد،

(حِ) [ع.] (مص ل.) بی بهره بودن، بیرون ماندن.

بازداشتن، منع کردن،
بی‌بهره کردن،
بی‌روزی کردن،
بی‌بهره ماندن، بی‌بهرگی،
نومیدی،

ناکامی

‌ ناکامی

ناکامی

بی‌بهرگی، بی‌نصیبی، سرخوردگی، شکست، محرومی، ناامیدی، ناکامروایی، ناکامی، ناکامیابی، نامرادی، نومیدی، یاس،
(متضاد) بهره‌وری، کامیابی

نومیدی، نا امیدی، محرومی، یاس، بی بهرگی

299