معنی حذاقت

(حَ یا حِ قَ) [ع. حذاقه] (اِمص.) مهارت، چیره دستی.

استاد شدن در کاری

مهارت و چیره دستی

حذاقت

حذاقت

مهارت، استادی،

حذاقت

استادی، تبحر، چیره‌دستی، پختگی، آزمودگی، خبرگی، زیرکی، مهارت،
(متضاد) بی‌تجربگی، خامی

زیرک شدن و استاد شدن در کاری

(مصدر) مهارت داشتن چیره دست بودن.

زیرکی، استادی، حذاقت، زبردستی

حِذاقَت، (حَذَقَ-یَحْذِقُ) ماهر بودن- سعی و ممارست کردن برای ماهر شدن-مهارت- استادی- تخصص و کاردانی (در فارسی)،

حِذْق، مهارت- حذاقت،

حذلقه. [ح َ ل َ ق َ] (ع مص) حذاقت خود ظاهر کردن و لاف زدن در حذاقت با حاذق نبودن. تحذلق. (منتهی الارب).

نیک دانی. (حامص مرکب) حذاقت. مهارت. استادی. (یادداشت مؤلف).

1209