معنی حافظه

Memory, Recall, Recollection, Remembrance, Rote

bellek, hafıza

قوه حافظه، مقابل قوه ذاکره، نیروئی است که جای آن تجویف اخیر دماغ است و کار آن نگاهداری چیزهائی است که نیروی واهمه آنرا درک کند از امور جزئیه، پس حافظه خزانه وهم است مانند خیال برای حس مشترک

آنکه حافظه قوی دارد

(فِ ظِ) [ع. حافظه] (اِفا.) ذهن، قوه ای که ضبط و نگهداری مطالب را به عهده دارد.

ویر

ذاکره

قوه‌ای در انسان و بعضی حیوانات که مطالب و حوادث را به یاد نگه‌می‌دارد، استعداد ذهن برای به‌یاد آوردن مطالب و حوادث، قوۀ ذاکره، یاد،

یاد

ویر

ویرایی

ذهن

یاده

حفظه، خاطر، ذهن، قوه‌ذاکره، یاد

memoria

Andenken (n), Erinnerung (f), Gedächtnis (n), Speicher (m)

خوش حافظه. [خوَش ْ / خُش ْ ف ِ ظَ / ظِ] (ص مرکب) آنکه حافظه ٔ نیکو دارد. آنکه مطالب را زود حفظ کند و دیراز یاد برد. نیک یاد. (یادداشت مؤلف). بایادوهوش.

994