معنی جفا

هر چیزی که نفع و فایده نداشته باشد، بیهوده،
باطل،
خاروخاشاک،
کف آب،
غش: بهر آن است این ریاضت واین جفا / تا برآرد کوره از نقره جفا (مولوی: ۴۴)،

جور، ستم،
(اسم) [قدیمی، مجاز] ناسزا،

جور

بی وفایی کردن، جور، جور و ستم کردن

بی وفایی کردن، جور و ستم کردن

بی وفایی کردن

آزار، اذیت، بی‌وفایی، بی‌مهری، تطاول، جور، ستم، ظلم، غدر، نامهربانی،
(متضاد) مهر

آزردن، بی مهری کردن، بی وفایی کردن. [خوانش: (جَ) [ع. جفاء] (مص م.)]

سوء السلوک

بی مهری، بی وفائی

جفا کار

ستمکار

لباس، جامه

آزار خواه

سخت جفا. [س َج َ] (ص مرکب) جفاکار. جفاپیشه. بی وفا:
دلبر سست مهر سخت جفا
صاحب دوست روی دشمن خوی.
سعدی.
ای سخت جفای سست پیمان
رفتی و چنین برفت تقدیر.
سعدی.

84