معنی جریحه، زخم

جراحت

جراحت

جراحت

جریحه

جراحت

(جَ حِ) [ع.] (اِ.) زخم.

جراحت، زخم،

جراحت، جرح، خستگی، زخم

جراحت، جریحه، خراش، خستگی، ریش، ضرب، قرح، ناسور، نیش

فگارش (اسم) جراحت خستگی زخم.

(صفت) آنکه زخم برداشته مجروح خسته: ((قلبش را جریحه دار کرد. ))

جرح

Verwunden, Verwundung (f), Wunde (f)

زخم

زخم بر زخم. [زَب َ زَ] (ق مرکب) زخم فراوان. رجوع به «زخم » شود.

873