معنی جثه

(جُ ثِّ) [ع. جثه] (اِ.) بدن، تن.

Body, Frame, Physique

cüsse

تنه

تنه

بدن، تن، کالبد، تنه، قامت، پیکر،

(صفت) آن که دارای جثه ای ضخیم است کلان هیکل.

تناور تهمتن بزرگ تن (صفت) آنکه دارای جثه ای بزرگ باشد جسیم تناور عظیم الجثه بزرگ تن.

بدن، تَن، پیکر،

کالبد و پیکر

کالبد، پیکر

اندام، بدن، پیکر، تن، هیکل

معظم

هیکل

جُثَّه، جسد- جسد میّت (در فارسی هیکل و جسم) (جمع:جُثَث- اَجْثاث)،

بزرگ جثه. [ب ُ زُ ج ُث ْ ث َ / ث ِ] (ص مرکب) عظیم الجثه. جسیم. تناور. ضخم. (ناظم الاطباء).

کوچک جثه. [چ َ / چ ِ ج ُث ْ ث َ / ث ِ] (ص مرکب) آنکه اندام وی خرد و کوچک باشد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).

508