معنی جای بازی

بازی جای. (اِ مرکب) تآتر. (یادداشت مؤلف از تحفه ٔ اهل بخارا). و رجوع به بازیجا شود.

آرام جای. (اِ مرکب) جای استراحت:
پرستش کنم پیش یزدان به پای
نبیند مرا کس به آرام جای.
فردوسی.

پهن جای. [پ َ] (اِ مرکب) جای فراخ و پهناور:
برآمد غو بوق و هندی درای
بجوشید لشکر بدان پهن جای.
فردوسی.

قدم جای. [ق َ دَ] (اِ مرکب) جای قدم. قدمگاه. (آنندراج):
اگر تخت والا قدم جای تست
مرا جای بر دست والای تست.
امیرخسرو (از آنندراج).
رجوع به قدمگاه شود.

فراخ جای. [ف َ] (اِ مرکب) جای گشاده: فجرهالوادی، فراخ جای رودبار که آب روان گردد بسوی آن. (منتهی الارب). رجوع به فجرهالوادی شود.

وعده جای. [وَ دَ / دِ] (اِ مرکب) جای قرارداد. || محل ملاقات. میعاد. میعادگاه.

خلوت جای. [خ َل ْ وَ] (اِ مرکب) جای و مکان برای خلوت و عزلت. مُعتَکَف. (منتهی الارب).

ملعب

"

به‌ازا، عوض

مطلق مکان، جا، مقام

(اسم) جای استراحت جای آسایش.

جای استوار، پناهگاه

جای ستوران اصطبل طویله.

در جای خود پوسیده شدن

34