معنی جاه

منزلت و مقام

مقام، منزلت

آبرو، اعتبار، جلال، دبدبه، درجه، رتبه، شان، شکوه، شوکت، عرض، فر، مجد، مسند، مقام، منزلت، منصب

Elevation, Station, Status

(اِ.) مقام، منزلت.

مقام، مکان، منزلت، جایگاه، قدر و شرف، علو منزلت، شٲن و جلال،
فر و شکوه،

کسی که برای رسیدن به مقام و مرتبۀ بلند کوشش کند، خواهان جاه و مقام،

کرامه

مقام، مکان، شوکت

صاحب جاه و مقام خداوندشان و شوکت.

صاحب جاه و مقام خداوندشان و شوکت.

ذی جاه. (ع ص مرکب) صاحب جاه: پادشاه ذی جاه.

سلیمان جاه. [س ُ ل َ / ل ِ] (ص مرکب) آنکه شوکت و مقام سلیمان دارد:
کریم دولت و دین آصف و سلیمان جاه.
؟ (حبیب السیر ج 3 ص 2).

ثریا جاه. [ث ُ رَی ْیا] (اِخ) تخلص امجدعلی شاه یکی از حکمرانان اوده ٔ هندوستان. رجوع به امجدعلی شاه شود. (قاموس الاعلام).

زیارت جاه. [رَ] (اِخ) دهی از بخش سرباز شهرستان ایرانشهر است که 250 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).

فلک جاه. [ف َ ل َ] (ص مرکب) بلندپایه. والامقام. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به فلک پایه و فلک مرتبت و فلک قدر شود.

9