معنی جاندار

نگاهبان، پاسبان، حافظ جان،
محافظ مخصوص پادشاه که در قدیم با شمشیر در کنار سلطان بود: ندیم و حاجب و جاندار و دستور / همه خفتند خسرو ماند و شاپور (نظامی۲: ۲۸۱)، وگر کندرای است در بندگی / ز جانداری افتد به خربندگی (سعدی۱: ۱۹۵)،

انسان، حیوان، و گیاهی که جان داشته باشد، ذی‌روح،
[مجاز] مستحکم، بادوام،

ذی حیات

ذی روح

ذی‌روح

ژاندارم، تفنگ دار، قوی، درشت

Beleben, Lebend, Lebendig, Lebensunterhalt (m), Lebensweise (f)

اندامگان

جانور، جنبنده، حی، حیوان، ذی‌نفس، زنده،
(متضاد) بی‌جان

Animal, Animate, Beast, Being, Quick

متحرک

انسان و حیوان زنده

حسین جاندار. [ح ُ س َ ن ِ] (اِخ) رجوع به حسین خاندار شود.

حسن جاندار. [ح َ س َ ن ِ] (اِخ) یکی از امرای شاهرخ پسر تیمور گورکان بود. (حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 445 و 565).

کمشتکین جاندار. [ک ُ م ُ ت َ] (اِخ) امیر سپهسالار... از اتابکان سلجوقی و اتابک خاص برکیارق بن ملکشاه بود. (از اخبار الدوله السلجوقیه ص 75).

259