معنی تیسفون

لغت نامه دهخدا

تیسفون

تیسفون. (اِخ) پهلوی «ته سی فون ». (شهرستانهای ایران، مارکوارت ص 60). معرب آن طیسفون. (معجم البلدان). تیسفون پایتخت دولت شاهنشاهی و مقر شاهنشاه ایران در عهد ساسانی بود.تیسفون به معنی خاص نام شهری عمده از مجموعه ٔ شهرهایی بود که آنها را به زبان سریانی ماحوزه و ملقب به ملکا (یعنی شهرهای پادشاه) و گاهی مذیناتا یا مذینه (شهرها) میخواندند. عرب این لفظ را به المدائن تعبیر کرده است. چنین حدس زده میشود که مجموع این شهرها را به زبان پهلوی شهرستان میخوانده اند و ظاهراً کلمات سامی مذکور ترجمه ٔ آن است. در قرن آخر دولت ساسانیان مداین شامل هفت شهر بود: شهر تیسفون. شهر رومگان. شهر وه اردشیر. (سلوکیه).درزنیدان. ولاشاباذ. محله ٔ اسپانیر. محله ٔ ماحوزا. (حاشیه ٔ برهان چ معین). رجوع به ایران باستان ج 3 و طیسفون در همین لغت نامه و دایره المعارف فارسی شود.


کاخ تیسفون

کاخ تیسفون. [خ ِ] (اِخ) قصر پادشاهان ساسانی و ایوان مدائن. رجوع به ایوان مدائن شود.

معادل ابجد

تیسفون

606

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری