معنی تفس

تفس. [ت َ] (اِ) گرمی و حرارت. (برهان) (ناظم الاطباء). بمعنی گرمی و حرارت و تفسیده و تفسیدن از آن اشتقاق یافته. (انجمن آرا) (آنندراج):
ور از او غافل نبودی نفس تو
کی چنان کردی جنون و تفس تو.
مولوی.
آبرو خواهی چو خاک افتاده باش
نی چو آتش در هوا از تاب تفس.
ابن یمین.
رجوع به تاب و تب و تف و تفسیدن و ترکیبهای آنها شود.

Heat

گرمی، حرارت،

تفس، گرمی، حرارت،
تپش دل از غم و رنج،

گرمی، حرارت

گرمی و حرارت

گرمی و حرارت

تفس

تفس

تفس، تفت

تفس

تفس

تفس

تفس

گرمی و حرارت

(تَ) (اِ.) گرمی.

540