معنی تسویه

تسویه. [ت َ س ْ ی َ] (ع اِ) تسویه. مأخوذ از عربی، راست کردگی و درست کردگی و برابری. (ناظم الاطباء).

تسویه دادن. [ت ِ س ْ ی َ دَ] (مص مرکب) آراستن و درست کردن و سازمان دادن: سلطان لشکر را تعبیه داد و قلب و جناحین را تسویه. (جهانگشای جوینی).

Liquidation

düzleme

düzlemek

(تَ یِ) [ع. تسویه] (مص م.) برابر ساختن، مساوی کردن.

مساوی کردن، یکسان کردن

تَسْوِیَه، (سَوَّی) مساوی نمودن، راست و مستقیم نمودن، انجام دادن، بین دو نفر مساوات و عدالت نمودن،

مساوی کردن، برابر کردن، یکسان‌ کردن،
هم‌سطح‌ کردن،

حساب قرض و طلب خود را با دیگری روشن ساختن و پاک کردن، پرداختن یا گرفتن بدهی، تصفیه‌حساب،

برابر، تساوی،
(متضاد) نابرابر، مساوی، یکسان سازی، تسویت، برابر کردن، مساوی ساختن، راست کردن، مساوی کردن، یکسان کردن، تصفیه‌حساب

تصفیه، تنظیف، حل، مستوطنه، مقعد

صف، مساومه

سیوله

برابر کردن، مساوی کردن

برابرکردن بدهکار و بستانکار

(مصدر) برابر کردن مساوی ساختن.

481