معنی تسلط

تسلط. [ت َ س َل ْ ل ُ] (ع مص) گماشته شدن. (تاج المصادر بیهقی). برگماشته شدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). || دست یافتن. (زوزنی). بر کسی دست یافتن و غلبه کردن. (غیاث اللغات) (آنندراج). غالب گشتن و چیره شدن. (ناظم الاطباء). غالب شدن و دست یافتن بر کسی باقوت و قدرت. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد). مسلطشدن بر کسی. (از المنجد): سلطه اﷲ علیهم فتسلط؛ چیره کرد و غالب نمود خدای او را بر ایشان پس چیره شد. غلبه و چیرگی و دست یافتگی. (ناظم الاطباء): تسلط و اقدام شیر مقرر است. (کلیله و دمنه). || استقلال و تصرف با قدرت و حکومت مستقل. (ناظم الاطباء).

Command, Control, Dominance, Domination, Government, Grasp, Hegemony, Hold, Predominance, Reign, Whip Hand

مسلط شدن، چیره شدن، دست یافتن بر کسی یا چیزی،

چیرگی، چیره دستی، چیره شدن

دست یافتن

(مصدر) چیرگی داشتن غلبه داشتن، نفوذ داشتن.

(مصدر) غلبه کردن بر چیره شدن بر.

تَسَلُّط، چیره شدن، غالب گشتن، حاکم شدن،

(تَ سَ لُّ) [ع.] (مص ل.) چیره شدن، غلبه یافتن.

چیره گی، سلطه، استیلا

توانایی، قدرت، قوت، استیلا، تسخیر، تصرف، تفوق، چیرگی، سلطه، سیطره، غلبه، امیری، پادشاهی، پیشوایی، فرمانروایی، کیایی، احاطه، تبحر، خبرگی، مهارت،
(متضاد) متهور شدن، شکست خوردن، چیره‌شدن، غلبه یافتن، مسلط شدن

چیرگی

مقص، هیمنه

لا یقهر

predominio

dominare

499