معنی تجهیل
لغت نامه دهخدا
تجهیل. [ت َ] (ع مص) به جهل منسوب کردن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). به نادانی منسوب کردن کسی را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط).
اشراق اصفهانی
اشراق اصفهانی. [اِ ق ِ اِ ف َ] (اِخ) میرمحمدباقر معروف به میرداماد فرزند شمس الدین محمد. اصلاً از مردم استرآباد ولی موطنش اصفهان بود. علاوه بر مراتب علمی شعر نیز می سرود و اشراق تخلص میکرد. از عالمان معاصر شاه عباس ماضی بود. وفاتش بسال 1040 یا 1041 یا 1042 هَ. ق. است. از اشعار اوست:
تجهیل من ای عزیز آسان نبود
بی از شبهات
محکم تر از ایمان من ایمان نبود
بعد از حضرات
مجموع علوم ابن سینا دانم
با فقه و حدیث
وینها همه ظاهر است و پنهان نبود
جزبر جهلات
و رجوع به داماد (میرمحمدباقر...) و اسماء المؤلفین ج 2 ص 276 و ریحانه الادب شود.
فرهنگ عمید
کسی را نادان شمردن، به نادانی منسوب کردن،
فرهنگ فارسی آزاد
تَجْهِیل، نسبت جهل دادن، در جهل و نادانی قرار دادن،
فرهنگ معین
(تَ) [ع.] (مص م.) نادان شمردن.
حل جدول
فرهنگ فارسی هوشیار
کسی را نادان شمردن
معادل ابجد
448