معنی بگونیا
لغت نامه دهخدا
بگونیا. [ب ِ گ ُ] (لاتینی، اِ) گیاهی از تیره ٔ بگونیاها با گلهای سرخ و سفید یا صورتی اصلش از آمریکای مرکزی است و در حدود چهارصد گونه از آن شناخته شده است. (از فرهنگ فارسی معین). انواع آن: پیازی. عادی. دائمی. برگی. رکس. معین التجاری. کرکی. شکوفه ای.
فرهنگ عمید
گلی به رنگهای سرخ، قهوهای، سفید، و ارغوانی با بوتۀ کوتاه و ساقههای باریک توخالی که بومی مناطق گرمسیر است،
* بگونیای برگی: (زیستشناسی) نوعی بگونیای زینتی بدون گل،
حل جدول
گلى زینتى
از گلهای زینتی باغچهای
گلى زینتى
بگونیا
گل آپارتمانى
بگونیا
گلی زینتی
بگونیا
از گلهای آپارتمانی
بگونیا
گیاهی از رده دولپهایها
بگونیا
گل نواحى گرمسیرى
بگونیا
از گیاهان بومی مناطق گرمسیر
بگونیا
فرهنگ معین
(بِ) [فر.] (اِ.) گیاهی است زینتی دارای گل های زیبای سرخ یا سفید یا صورتی این گیاه اصلش از آمریکای مرکزی است و در حدود 400 گونه از آن شناخته شده است.
فرهنگ فارسی هوشیار
گلی زیبا به رنگهای سرخ، قهوه ای، سفید، ارغوانی
فارسی به انگلیسی
Begonia
واژه پیشنهادی
بگونیا
معادل ابجد
89