معنی برافتاده

لغت نامه دهخدا

برافتاده

برافتاده. [ب َ اُ دَ /دِ] (ن مف مرکب) افتاده. || منسوخ. دمده.ورافتاده. || مغلوب و ناتوان. (آنندراج).مغلوب و عاجز و ناتوان. (ناظم الاطباء):
برقع عارض تو عافیت دلها برد
عافیت بار برافتاده ٔ دور قمر است.
سلمان (آنندراج).
|| مضمحل شده. فانی شده. رجوع به افتاده شود.

حش

حش. [ح َ شِن ْ] (ع ص) نعت از حشی. تاسه برافتاده. ج، حشیان.

حشیاء

حشیاء. [ح َش ْ] (ع ص) تأنیث حشیان. || نعت مؤنث از حشی. تاسه برافتاده.

حشیة

حشیه. [ح َ شی ی َ] (ع ص) نعت مؤنث از حشی. تاسه برافتاده. حشیاء.

حشیان

حشیان. [ح َش ْ] (ع ص) نعت مذکر از حشی. تاسه برافتاده. (منتهی الارب) دمه گرفته. (مهذب الاسماء).

مبهور

مبهور. [م َ] (ع ص) تاسه و دمه برافتاده. (منتهی الارب) (آنندراج) (ازمحیط المحیط). گرفتار تاسه و دمه. (ناظم الاطباء).

محص

محص. [م َ ح ِ] (ع ص) رسن ریشه برافتاده ٔ نرم و سست شده: حبل محص. (منتهی الارب). ریسمان مستعمل و نرم و سست شده. (ناظم الاطباء).

متمعط

متمعط.[م ُ ت َ م َع ْ ع ِ] (ع ص) برافتاده موی از بیماری. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کچل شده از بیماری. (ناظم الاطباء). و رجوع به تمعط شود.

محمد ثانی

محمد ثانی. [م ُ ح َم ْ م َ دِ] (اِخ) المستعلی باﷲبن ادریس. نهمین و آخرین از امرای بنوحمود به مالقه (446- 449 هَ. ق). دولت آنان به دست مرابطون برافتاده است. (معجم الانساب و الاسرات زامباور ص 86).

محمد ثانی. [م ُ ح َم ْ م َ دِ] (اِخ) ابن ابوعمرو عبادالمعتضدبن محمد، مکنی به ابوالقاسم عبادملقب به المعتمد سومین و آخرین از امرای عبادی اشبیلیه (461- 484 هَ. ق). دولت ایشان به دست مرابطون برافتاده است. (معجم الانساب و الاسرات زامباور ص 86).

منقضب

منقضب. [م ُ ق َض ِ] (ع ص) بریده شونده. (آنندراج) (از منتهی الارب).بریده شده و جداشده. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || ستاره ٔ برافتنده از جایی. (آنندراج) (از منتهی الارب). ستاره ٔ از جای خود برافتاده. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به انقضاب شود.