معنی بدخلق | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

بدخلق

بدخلق. [ب َ خ ُ] (ص مرکب) بدخو و لجوج. (ناظم الاطباء). بدخو و شریر. (آنندراج). تَرِش. تارش. عزور. عیذان. متدنس. عنفص. (منتهی الارب). || جسور. (ناظم الاطباء).

فارسی به انگلیسی

بدخلق‌

Acerbic, Bilious, Crabbed, Crosspatch, Disagreeable, Edgy, Fractious, Grumpy, Huffish, Ill-Natured, Irritable, Mean, Morose, Nasty, Ornery, Prickly, Snappy, Splenetic, Tetchy, Vinegary

حل جدول

بدخلق

تندخوی

تند خو

بدرفتار و بدخلق

نامردم

مثل فرد بدخلق

گوشت تلخ

بدخو و بدخلق

شرس

بد رفتار و بدخلق

نامردم

مترادف و متضاد زبان فارسی

بدخلق

آتش‌مزاج، بداخلاق، بدخو، آتشین‌مزاج، عصبی، بدعنق، تندخلق، تندخو، خشمگین، زشت‌خو، کج‌خلق،
(متضاد) خوش‌اخلاق، خوش‌خلق، ناساز، ناموافق، نساز، بی‌مدارا،
(متضاد) ملایم، مداراگر