معنی بدبو

بدبو. [ب َ] (ص مرکب) بدبوی. منتن و متعفن و چیزی که دارای بو و رایحه ٔ بد و نتن باشد و چیز گنده. (از ناظم الاطباء). منتن. عفن. نتن. دفر. دفره. گنده. (یادداشت مؤلف). مقابل خوشبو. (آنندراج). دَفَر؛ بدبو شدن طعام. (منتهی الارب). و رجوع به بدبوی شود.

چیزی که بوی بد می‌دهد،
گندیده، بویناک،

نتن

گندیده، متعفن، بویناک

سمور

راسو

بویناک، بوناک، گند، متعفن، نتن

نتن

نتن

عطری، کریه الرائحه، نتن

نتانه

بویناک، عفن، گند، گندیده، متعفن، مشام‌آزار،
(متضاد) خوشبو، شامه‌نواز، معطر

بوگن

بویناک

متعفن

14