معنی بدبویی
لغت نامه دهخدا
بدبویی. [ب َ] (حامص مرکب) عفونت و گندگی. (ناظم الاطباء). دفر. گندگی. گندایی. بخار. نتن. عفونت. (یادداشت مؤلف): خَمَن، بدبویی. (منتهی الارب). چون رنیاد را در دهان نگاه دارند بدبویی دهان و درد دندان را زایل گرداند. (ریاض الادویه).
فرهنگ فارسی هوشیار
حل جدول
مترادف و متضاد زبان فارسی
تعفن، عفن، عفونت، گندیدگی،
(متضاد) خوشبویی
معادل ابجد
34