معنی بازنشده

ناشکفته

شکفته‌نشده، بازنشده،

بازنشده، شکفته نشده

کرفاءه. [ک َ ف َ ءَ] (ع اِمص) ضخامت و کثرت. (از اقرب الموارد). || (اِ) گل درهم پیچیده ٔ سخت و بازنشده. (ناظم الاطباء).

ناشکفته. [ش ِ ک ُ ت َ / ت ِ] (ن مف مرکب) بازنشده. نشکفته. شکفته ناشده. مقابل شکفته. رجوع به شکفته شود:
از غنچه ٔ ناشکفته مستورتری
وز نرگس نیم خفته مخمورتری.
مسعودسعد.
بس غنچه ٔ ناشکفته بر خاک بریخت.
خیام.
هنوزم غنچه ٔ گل ناشکفته ست
هنوزم در دریائی نسفته ست.
نظامی.
چون غنچه ٔ ناشکفته با او
می زد نفسی نهفته با او.
نظامی.
داری زپی چشم بد ای در خوشاب
یک نرگس ناشکفته در زیر نقاب.
کمال اسماعیل.

صبی. [ص َ بی ی] (ع اِ) کودک یا کودک که هنوز از شیر بازنشده. (منتهی الارب). کودک خرد. (مهذب الاسماء). کودک. (ترجمان القرآن جرجانی). ولید. || کودک که از شیر باز شده باشد. (غیاث اللغات):
عالم و عالم ز خلق و خلق تو آباد و خوش
همچو از مادر صبی و همچو از گلبن صبا.
سنائی.
این بکن که هست مختار نبی
آن مکن که کرد مجنون و صبی.
مولوی.
|| ناظر عین و مردم آن. (منتهی الارب) (مهذب الاسماء). || استخوان زیر نرمه ٔ گوش. (منتهی الارب). || جای تیزی شمشیر و جز آن که میان برآمده و قریب طرف است. (منتهی الارب). برازبان شمشیر. (مهذب الاسماء). || مهتر گرامی و رئیس قوم. || پشت قدم تا بن انگشتان. || طرف زنخ. (منتهی الارب). || صبی متشیخ، کودکی که رفتار پیران کند یا گفتار آنان گوید.

369