معنی اجبار

اجبار، اقناع، الزام

اجبار , اضطرار , تهدید واجبار

اجبار. [اِ] (ع مص) جبر. بستم بر کاری داشتن. (زوزنی) (منتهی الارب). بستم بر سر کاری داشتن. (تاج المصادر). || بمذهب جبر منسوب کردن. (منتهی الارب). نسبت کردن با مذهب جبر. (تاج المصادر). || اکراه. مقابل اختیار.

اضطرار، اکراه، الزام، جبر، زور، قسر، کره،
(متضاد) اختیار

کسی را به کاری به زور واداشتن

(اِ) [ع.] (مص م.) به زور واداشتن به کاری.

کسی را به زور و ستم به کاری واداشتن، مجبور کردن،
ناچاری،

زور، واداری، الزام، اضطرار، مجبور کردن، واداشتن

وادار

ناگریزی، زور، واداری، واداشتن، بایستگی

Compulsion, Constraint, Duress

Forcibly

obbligo

Überredung (f), Überzeugungskraft (f)

روستایی از دهستان دشت سرآمل

207