معنی آمیختگی

آمیختگی. [ت َ / ت ِ] (حامص) امتزاج. اختلاط. شوب. || الفت. معاشرت. خلطه و آمیزش: چون... آمیختگی آمد... بازار مضرِّبان و مفسدان کاسد گردد. (تاریخ بیهقی).
- آمیختگی دادن، تألیف.
- آمیختگی کار، ارتباک.
- آمیختگی گرفتن با چیزی، الفت.
- آمیختگی و آشفتگی کار، بوخ.
- آمیختگیها، شوائب.

بهم آمیختگی. [ب ِ هََ ت َ / ت ِ] (حامص مرکب) اختلاط. (فرهنگ فارسی معین) (ناظم الاطباء).

Blend, Mix, Mixture

ترکیب، مخلوط، آمیزه، امتزاج

اختلاط، آمیرش، امتزاج

امتزاج

آمیزش

اختلاط، آمیزش

در خور آمیختن

(مصدر) آمیختگی گرفتن با چیزی الفت یافتن با او.

اختلاط.

امتزاج، اختلاط، الفت، معاشرت، خلطه، آمیزش. [خوانش: (تِ یا تَ) (حامص.)]

اختلاط، امتزاج،
[قدیمی] معاشرت، الفت، خلطه، آمیزش،

آلایش، شایبه، اختلاط، امتزاج، آمیزش، خلط، معاشرت

امتزاج

بشل

1081