معنی آسودگى

آرامش، آسایش

رستى

رُستى

سیّد ابن طاووس گوید: در کتاب مصباح الزّائر آورده‌ایم: هنگامى که امام صادق علیه السّلام به عراق رفتند، مردم خدمت ایشان شرفیاب شدند و گفتند: مولاى ما، دانسته ‌ایم که خاک مرقد مطهّر حضرت امام حسین علیه السّلام موجب شفا از هر بیمارى است؛ آیا وسیله‌ى ایمنى از هر ترسى هم مى ‌باشد؟ در پاسخ فرمود:
«آرى، اگر کسى بخواهد از هر بیمى در امان بماند، تسبیحى که از خاک مرقد امام حسین علیه السّلام ساخته شده است را بردارد و هنگامى که در بستر آرمید، آن را به دست بگیرد و سه بار دعاى لیله المبیت 1را بخواند.
سپس آن را بوسیده بر روى چشم بگذارد و بگوید:
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ هَذِهِ التُّرْبَهِ وَ بِحَقِّ صَاحِبِهَا وَ بِحَقِّ جَدِّهِ وَ أَبِیهِ وَ بِحَقِّ أُمِّهِ وَ أَخِیهِ وَ بِحَقِّ وُلْدِهِ الطَّاهِرِینَ اجْعَلْهَا شِفَاءً مِنْ کُلِّ دَاءٍ وَ أَمَاناً مِنْ کُلِّ خَوْفٍ وَ حِفْظاً مِنْ کُلِّ سُوء
(پروردگارا، به حقّ این تربت و به حقّ صاحب آن و به حقّ جدّ او و پدر و مادر و برادر و فرزندان پاکیزه‌اش از تو مى ‌خواهم که آن را وسیله‌ى درمان از هر درد و ایمنى از هر ترس و سبب نگه ‌دارى از هر آفت و بدى قرار دهى.) سپس تسبیح را در گریبان پیراهن بگذارد. اگر این کار را در بامداد انجام دهد، پیوسته تا شب در امان خدا خواهد بود و اگر شب باشد تا صبح در پناه خداوند خواهد ماند.» 2
نیز در حدیث دیگرى فرموده است:
«در هنگام برداشتن تربت بگو:
اللَّهُمَّ إِنَّ هَذِهِ طِینَهُ قَبْرِ الْحُسَیْنِ وَلِیِّکَ وَ ابْنِ وَلِیِّکَ اتَّخَذْتُهَا حِرْزاً لِمَا أَخَافُ وَ لِمَا لَا أَخَافُ
پروردگارا، این تربت آرامگاه حضرت حسین علیه السّلام، ولىّ تو و زاده‌ى ولىّ توست. آن را جهت آسودگى و محفوظ ماندن از هر چه از آن مى ‌ترسم و آن چه [به سبب عدم آگاهى] از آن نمى ‌ترسم، برداشته‌ام.» 3
هم چنین به سند دیگرى چنین روایت شده است:
اللَّهُمَّ إِنِّی أَخَذْتُهُ مِنْ قَبْرِ وَلِیِّکَ وَ ابْنِ وَلِیِّکَ فَاجْعَلْهُ لِی أَمْناً وَ حِرْزاً مِمَّا أَخَافُ وَ مِمَّا لَا أَخَافُ.
پروردگارا، این خاک را از مرقد ولىّ تو و زاده‌ى ولىّ تو برداشته‌ام؛ پس آن را باعث حفظ و ایمنى‌ام از زیان آن چه مى‌ترسم و نمى‌ترسم، قرار ده.»
روایت شده است که هر کس از زمام ‌دار یا شخص دیگرى مى ‌ترسد؛ اگر از منزل خود بیرون رود و به این کار مبادرت ورزد، [این کار] پناه او خواهد بود. 4
منابع:
1) دعاى لیله المبیت به نقل از بحار الأنوار (جلد 86 صفحه 276 – 277) چنین است
أَمْسَیْتُ اللَّهُمَّ مُعْتَصِماً بِذِمَامِکَ وَ جِوَارِکَ الْمَنِیعِ الَّذِی لَا یُطَاوَلُ وَ لَا یُحَاوَلُ مِنْ شَرِّ کُلِّ غَاشِمٍ وَ طَارِقٍ مِنْ سَائِرِ مَنْ خَلَقْتَ وَ مَا خَلَقْتَ مِنْ خَلْقِکَ الصَّامِتِ وَ النَّاطِقِ مِنْ کُلِّ مَخُوفٍ بِلِبَاسٍ سَابِغَهٍ حَصِینَهٍ وَلَاءِ أَهْلِ بَیْتِ نَبِیِّکَ ع مُحْتَجِباً مِنْ کُلِّ قَاصِدٍ لِی إِلَى أَذِیَّهٍ بِجِدَارٍ حَصِینٍ الْإِخْلَاصِ فِی الِاعْتِرَافِ بِحَقِّهِمْ وَ التَّمَسُّکِ بِحَبْلِهِمْ مُوقِناً أَنَّ الْحَقَّ لَهُمْ وَ مَعَهُمْ وَ فِیهِمْ وَ بِهِمْ أُوَالِی مَنْ وَالَوْا وَ أُجَانِبُ مَنْ جَانَبُوا وَ أُعَادِی مَنْ عَادَوْا فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَعِذْنِی اللَّهُمَّ بِهِمْ مِنْ شَرِّ کُلِّ مَا أَتَّقِیهِ یَا عَظِیمُ حَجَزْتُ الْأَعَادِیَ عَنِّی بِبَدِیعِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ إِنَّا جَعَلْنا مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ سَدًّا وَ مِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَیْناهُمْ فَهُمْ لا یُبْصِرُون‏
2) فلاح السّائل:224.
3) تهذیب 6:75.
4) مصباح الزّائر:10.

91