دوندگی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

دوندگی. [دَ وَ دَ / دِ] (حامص) حالت و چگونگی دونده. (یادداشت مؤلف). دویدگی و تک و دو. (ناظم الاطباء). قِمصی ّ؛سخت دوندگی. (منتهی الارب). و رجوع به دونده و دویدن شود. || کوشش. (ناظم الاطباء). سعی و تلاش.جد و جهد رفت و آمد و تلاش بسیار برای وصول طلب و امثال آن، برای فلان مقصود دوندگی بسیار کرد. پس از شش ماه دوندگی نصف طلب را وصول کرد. (یادداشت مؤلف).

تک‌و‌دو، عمل دونده،

رفت و آمد بسیار به هر سو برای انجام دادن کاری

خت، رفت و آمد بسیار به هر سو برای انجام دادن کاری

خت

خب

دویدن، تقلا، تکاپو، جهد، سعی، کوشش، سگدو

تند رونده و تازنده و تاخت کننده، شتابنده