معنی یکتاپرست

یکتاپرست. [ی َ / ی ِ پ َ رَ] (نف مرکب) موحد. (یادداشت مؤلف). که خدای یگانه پرستد. موحد که جز خدای یگانه نپرستد. و رجوع به موحد شود.

یکتاپرستی. [ی َ / ی ِ پ َ رَ] (حامص مرکب) عمل یکتاپرست. توحید. (یادداشت مؤلف). خدای یگانه را پرستیدن. رجوع به توحید و یکتاپرست شود.

موحد

(صفت) موحدکه جزخدای یگانه نپرستد.

عمل یکتاپرست خدای (یگانه) عمل یکتاپرست خدای (یگانه) راپرستیدن.

(~. پَ رَ) (ص مر.) موحد، آن که جز خدای یگانه نپرستد.

(مُ وَ حِّ) [ع.] (اِفا.) یکتاپرست.

آن‌که خدای یگانه را پرستش کند، موحد،

کسی که خدا را می‌شناسد و به آن ایمان دارد، موحد، یکتاپرست، پارسا،

حنیف، خداپرست، موحد،
(متضاد) بت‌پرست

اسم توحیدگرا، حنیف، خداشناس، یکتاپرست یک‌گرا، یکتاگرا،
(متضاد) بت‌پرست

صفت ایزدپرست، موحد، یزدان‌پرست، خداباور، یکتاپرست،
(متضاد) ناخداباور، ملحد، خداستیز

یکتاپرست

یکتاپرست

یکسان، متحد الشکل، یکنواخت، موحد، پیرو توحید، یکتاپرست، توحید گرای

1093