معنی یسنا
لغت نامه دهخدا
یسنا. [ی َ] (اِخ) نام جزء مهم اوستاست و این کلمه به معنی ستایش و حمد و جشن می آید و آن شامل هفتاد و دو فصل است. (یادداشت مؤلف). در اوستایی یسنه [همریشه ٔ «یشت »] به معنی پرستش و ستایش و نماز و جشن است. یسنا بخشی است از اجزای پنجگانه ٔ اوستا و مخصوصاً هنگام مراسم مذهبی سروده می شود و آن شامل 72 فصل است و هر فصل آن را یک هائیتی (امروز«ها» و «هات ») گویند و به مناسبت 72 های یسناست که کشتی (= کستی) یعنی بندی که زرتشتیان سه بار به دور کمر می پیچینداز 72 نخ پشم سفید بافته می شود. پارسیان یسنا را به دو قسمت بزرگ تقسیم می کنند: نخست از یسنای 1 تا یسنای 27. دوم از یسنای 28 تا پایان. از این 72 فصل 17فصل (هائیتی) گاتها را که قدیمترین قسمت اوستا بشمار می رود، تشکیل می دهند. (از حاشیه ٔ برهان چ معین).
فرهنگ عمید
یکی از بخشهای پنجگانۀ اوستا که هنگام مراسم مذهبی خوانده میشود،
ستایش، پرستش،
نماز،
فرهنگ معین
پرستش، ستایش، یکی از بخش های اوستا که در هنگام مراسم مذهبی خوانده می شود. [خوانش: (یَ) (اِ.)]
حل جدول
کهن ترین بخش ادبیاتی اوستا
هر فصل یسنا
ها
ویسپرد، وندیداد، یشت، یسنا
از بخش های اوستا
ویسپرد ، وندیداد ، یشت ، یسنا
از بخش های اوستا
وندیداد، یسنا، یشت، گات
بخشی از اوستا
وندیداد، یسنا ، یشت ، گات
بخشی از اوستا
هر فصلی از کتاب یسنا
ها
هر فصل از کتاب یسنا
ها
بخاردهان، علامت جمع، هر فصلی از کتاب یسنا
ها
بخشی از اوستا
وندیداد، یسنا
وندیداد
یشت
وندیداد، یسنا، یشت، گات
ازبخش های اوستا
یسنا
ستایش و پرستش
یسنا
معادل ابجد
121