معنی کیمیاگران

اثری از حمزه سردادور

اثری از حمزه سردادور

اثری از حمزه سردادور

کیمیاگران

کیمیاگران

افسانه قاجار، چشمه آب حیات، دختر شامگاه، در پس پرده، کیمیاگران

جیوه که کیمیاگران قدیم آنرا ماده اصلی فلزات میدانستند

(اَ بُ لْ اَ) [ع.] (اِمر.) در اصطلاح کیمیاگران به گوگرد گویند.

آبارالنحاس. [رُن ْ ن ُ] (اِ مرکب) نامی است که کیمیاگران قدیم به مغنیسیا داده اند.

لبن. [ل َ ب َ] (اِ) سیماب. جیوه (در اصطلاح کیمیاگران). (برهان ذیل کلمه ٔ آبک). و رجوع به سیماب شود.

ابوالارواح. [اَ بُل ْ اَرْ] (ع اِ مرکب) در اصطلاح مشاقان و کیمیاگران، سیماب. جیوه. زیبق. مقابل ابوالأجساد که گوگرد است.

بشیر. [ب َ] (اِخ) از مشاهیر کیمیاگران اسلامی است. (473 هَ.ق). رجوع به لغات تاریخیه و جغرافیه ترکی ج 2 شود.

ابوالاجساد. [اَ بُل ْ اَ] (ع اِ مرکب) در اصطلاح اهل صنعت یعنی مشاقان و کیمیاگران، گوگرد. کبریت. مقابل ابوالارواح که زیبق است.

زهره. [زُ رَ / رِ] (اِ) به لغت اکسیریان نحاس است. (تحفه ٔ حکیم مؤمن). در اصطلاح کیمیاگران کنایه از مس است. (مفاتیح، یادداشت بخط مرحوم دهخدا).

سنگ یا ماده‌ای خیالی که کیمیاگران در جستجوی آن بودند و گمان می‌کردند که فلزات پست را تبدیل به طلا می‌کند، حجر مکرم،

352