معنی پنس
لغت نامه دهخدا
پنس. [پ ِ] (انگلیسی، اِ) مسکوکی در انگلستان و آن دوازده یک یک شلینگ باشد و بیست شلینگ یک لیره است.
پنس. [پ َ] (فرانسوی، اِ) گیره و ماشه، و آن بصورتهای گوناگون است.
لیبری پنس
لیبری پنس. [پ ِ] (اِخ) عنوان حاکمی در قدیم که فروش املاک به موجب قانون با آداب و مراسم خاص در حضور وی انجام میگرفت. (ترجمه ٔ تمدن قدیم فوستل دوکولانژ ص 503).
فارسی به انگلیسی
Clip
فرهنگ معین
(پِ) [انگ.] (اِ.) یک دوازدهم شلینگ (بیست شلینگ یک لیره است).
گیره، انبر، دوشاخه دهان جانوران. [خوانش: (پَ) [فر.] (اِ.)]
فرهنگ عمید
انبر کوچک که در جراحی برای گرفتن یا برداشتن چیزی به کار میرود،
سکهای از اجزای پوند، بهارزش یک سِنت،
حل جدول
فرهنگ فارسی هوشیار
انبر کوچک
فارسی به آلمانی
Birrette (f)
انگلیسی به فارسی
پنس
معادل ابجد
112