معنی پارافین
لغت نامه دهخدا
پارافین. (فرانسوی، اِ) مادّه ٔ جامد و سفید که از الواح «شیست » قیری گیرند.
فارسی به انگلیسی
Paraffin, Paraffine, Wax
فرهنگ معین
[فر.] (اِ.) جسمی است جامد و سفید که از سرد کردن ناگهانی روغن های سنگین به دست می آید. در شمع سازی و تهیه ورنی ها استعمال می شود. پارافین مایع در پزشکی به عنوان مسهل به کار می رود.
فرهنگ فارسی هوشیار
جسمی که سفید و نیمه شفاف که از روغنهای سنگین نفت به دست میاید
روغن پارافین
روغن آبگون روغن نفت
فرهنگ عمید
جسمی موممانند، سفید و نیمشفاف، بیبو، و بیطعم که از روغنهای سنگین نفت بهدست میآید و در ساختن برخی از داروها، لوازم آرایشی و شمعسازی به کار میرود،
حل جدول
موم مصنوعى
نوعی مداد از جنس پارافین به رنگهای مختلف برای نقاشی
مداد شمعی
نوعی مداد از جنس پارافین به رنگ های مختلف برای نقاشی
مداد شمعی
موم مصنوعى
پارافین
موم مصنوعی
پارافین
انگلیسی به فارسی
(ش) پارافین
Praffin oil
روغن پارافین
Natural paraffin
پارافین طبیعی
paraffin oil
پارافین مایع
واژه پیشنهادی
معادل ابجد
344