معنی هلیکوپتر
لغت نامه دهخدا
هلیکوپتر. [هَِ کُپ ْ ت ِ] (فرانسوی، اِ) قسمی هواپیمای کوچک که به هنگام برخاستن از زمین و نشستن بر آن میتواند به حالت عمودی حرکت کند. (فرهنگ فارسی معین).
فرهنگ واژههای فارسی سره
بالگرد
فرهنگ فارسی هوشیار
انگلیسی (تور نجات هلیکوپتر) رهاتور بالپیچه
هلیکوپتر رسکیواستروپ
انگلیسی (کمر بند نجات هلیکوپتر) رهایند بالپیچه
هلیکوپتر
فرانسوی از یونانی: به مانک بال بالپیچه (اسم) قسمی هواپیمای کوچک که بهنگام برخاستن اززمین ونشستن برآن میتواند بحالت عمودی حرکت کند.
هلیکوپتر کاریر
انگلیسی ناو بالپیچه بر
فرهنگ معین
(هِ کُ تِ) [فر.] (اِ.) نوعی وسیله ترابری هوایی که در هنگام فراز و فرود می تواند به طور قایم یا عمودی حرکت کند و به حالت ایستاده در هوا بماند. چرخبال، بالگرد. (فره).
حل جدول
کلمات بیگانه به فارسی
بالگرد
فارسی به عربی
مروحیه
فارسی به ایتالیایی
elicottero
فارسی به آلمانی
Hubschrauber (m)
فارسی به انگلیسی
معادل ابجد
673