معنی منحصر

منحصر. [م ُ ح َ ص ِ] (ع ص) حصرکرده شده. (آنندراج). احاطه شده و محصورشده و محبوس شده و محدودشده. (ناظم الاطباء): زنهارتا گمان نبری که اسماء الهی در آنچه شنیده ای و به تو رسیده منحصر است. (مصباح الهدایه چ همایی ص 24). هر که واحد را در معرفت خود منحصر داند، به حقیقت ممکورو مغرور است. (مصباح الهدایه چ همایی ص 18). || شامل شده و گنجیده و شمرده شده. (ناظم الاطباء).
- منحصر شدن، شمرده شدن.به حساب آمدن: دل بر آن نهاد که از جیحون بگذرد و به ایلک خان التجا سازد و در عداد خدم و حشم او منحصر شود. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 156). اگر به گناهی که ندارم اعتراف کنم... در زمره ٔ گناهکاران منحصر شده... (مرزبان نامه چ قزوینی ص 243). تا خود به چه حیلت و کدام وسیلت در جمله ٔ ایشان منحصرشوند. (مرزبان نامه ایضاً ص 253). اگر به اختیار طبع... خواهم که در آن جمله آیم و در عدد ایشان منحصر شوم دشوار دست دهد. (مرزبان نامه ایضاً ص 155).
|| مقصور. مختص: یگانگی منحصر به ذات باری است. (یادداشت مرحوم دهخدا).
- منحصر بفرد، یگانه. یکتا. وحید. فرید. بی نظیر. بیمانند. بیمثال. بی شبیه. بی همال. بی قرین. (یادداشت ایضاً).
- منحصر شدن، مقصور شدن. مختص شدن. اختصاص داشتن:
منحصر شد رهبری بر ذات او
هست منشور جهان آیات او.
اسیری لاهیجی (از آنندراج).

مختص، مخصوص، ویژه، انحصاریافته، محدود، محصور

منحصر ساختن، محدود کردن

محدوده، واحد

حد، حدود

شخص، معین

‎ تک یگانه، دربست، ویژه

(مُ حَ ص) [ع.] (اِمف.) انحصار یافته، محدود و محصور شده.

انحصار‌یافته، محدود، محصور،

انحصار یافته، مختص

Exclusive

Confine, Restrict

Begrenzt, Beschränkt, Ein, Eine, Einen, Einer, Eines, Eins, Eins [noun], Man

Einzelheiten, Einzeln speziell, Unständlich

Begrenzen, Beschränken, Grenze (f), Höchstgrenze (f), Obergrenze (f)

388