معنی معوق

معوق. [م ُع ْ وِ](ع ص) مرد خوابناک سرجنبان. || گرسنه.(منتهی الارب)(آنندراج)(ناظم الاطباء)(از اقرب الموارد).

معوق. [م ُ ع َوْ وَ](ع ص) بر درنگ داشته شده و بازداشته.(ناظم الاطباء)(از منتهی الارب). بازداشته شده و دربندداشته شده.(غیاث)(آنندراج). || تعویق شده و درنگ شده.(ناظم الاطباء). پس افتاده. به دیری کشیده.(یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- معوق گذاشتن، به تعویق انداختن. به عقب انداختن.
- معوق ماندن، به تعویق افتادن. به عقب افتادن.
|| مجازاً به معنی مشکل و دشوار.(غیاث)(آنندراج)(از ناظم الاطباء).

معوق. [م ُ ع َوْ وِ](ع ص) درنگ کننده.(منتهی الارب)(آنندراج). درنگ کننده در کارها.(ناظم الاطباء). بازدارنده. دیرکشاننده. سپوزکار.(یادداشت به خط مرحوم دهخدا).

به تأخیر افتاده، عقب انداخته شده

بازداشته، عقب‌افتاده، عقب‌انداخته، معطل، معوقه، به‌تاخیرافتاده،
(متضاد) معین، بلاتکلیف، پادرهوا، معلق

به‌تاخیر انداختن، عقب انداختن، به تعویق انداختن

به‌تاخیر افتادن، عقب افتادن

مسدود کننده , اشکاتراش

(مُ عَ وَّ) [ع.] (اِمف.) درنگ شده، به تأخیر افتاده.

بازدارنده، عقب‌اندازنده،

پس افتاده، دیرکرده

‎ خواب آلوده چرتی، گرسنه، دیر کننده پس اندازنده ‎ درنگیده باز ایستاده، پس انداخته پس اندازنده دیر کننده (اسم) عقب انداخته، باز ایستاده. (اسم) عقب اندازنده.

اعق

علق

مُعَوَّق، مُعَوَّقَه، بازداشته شده، عقب افتاده، مانع شده،

216