معنی مصادف

مصادف. [م ُ دِ](ع ص) آنکه می یابد کسی را و ملاقات می کند.(ناظم الاطباء). یابنده و بیننده.(آنندراج)(منتهی الارب). روبروشونده. برخوردکننده. راست آینده با کسی در راهی.
- مصادف شدن، دیدار کردن. به هم رسیدن. برخورد کردن. روبرو شدن. با هم ملاقات و دیدار کردن.(از ناظم الاطباء). دچار خوردن.
- || ناگهان یافتن.(ناظم الاطباء).
- || تصادف کردن. مصادف آمدن. برخورد کردن. برخوردن. تلاقی کردن در زمان واحد، چنانکه مصادف شدن عید فطر با جمعه، یا عید قربان با جمعه و نوروز.(از یادداشت مؤلف).
|| دچارشده و مقابل گشته. || به هم رسیده. || به هم برخورده. || یافت گردیده.(ناظم الاطباء).

Concomitant, Concurrent

(مُ دِ) [ع.] (اِفا.) برخورد کننده، روبرو شونده.

کسی یا چیزی که با دیگری روبه‌رو شود و برخورد کند، برخورد‌کننده، به‌هم‌رسیده، به‌هم‌برخورده،

coincidenza

همزمان

مقارن، همزمان، روبرو شونده، برخورد کننده

هم‌زمان شدن، مقارن شدن، برخورد کردن

برخورد کننده، روبرو شونده

رو به رو شدن بر خورد کردن (مصدر) روبرو شدن برخورد کردن

مُصادِف، برخورد کننده (با شخصی)، روبرو شونده (به طور اتفاقی)، ایضاً: روبرو و در مُحاذاه واقع شونده،

karşılaşmak

صلیب

لقاء

روز معلم

جشن مهرگان

215