معنی مزاحمت

مزاحمت. [م ُ ح َ م َ](ع مص، اِمص) ممانعت و تعرض و معارضه و بازداشتگی. || زحمت و تصدیع و آزردگی.(از ناظم الاطباء). زحمت دادن. رنج رسانیدن. زحمت کردن. زحمت رسانیدن.(یادداشت به خط مرحوم دهخدا). با کسی زحمت کردن.(المصادر زوزنی)(تاج المصادر بیهقی). || انبوهی و فشار بر یکدیگر.(ناظم الاطباء). || تنگی نمودن بر کسی.(از منتخب اللغات)(از غیاث اللغات).

Annoyance, Bother, Encumbrance, Gibe, Harassment, Hindrance, Inconvenience, Intrusion, Invasion, Molestation, Nuisance, Pinprick, Vexation

زحمت دادن، انبوهی کردن و تنگ گرفتن بر کسی. [خوانش: (مُ حَ مَ) [ع. مزاحمه] (مص م.)]

ایجاد زحمت کردن، رنج رساندن، زحمت دادن

موی دماغ کسی شدن

ممانعت و تعویض و معاوضه و بازداشتگی

زدایش زیانرسان

تنگ گرفتن بر کسی، اذیت کردن،
[قدیمی] انبوهی کردن،

دست و پا گیری

آزار، آزردن، اذیت، تزاحم، رنجه، زحمت، تصدیع، دردسر، صداع، پاپوش، گرفتاری، زحمت دادن، دردسر دادن، مصدع بودن

اضطراب، تجاره، شجار، مشکله

disturbo

Geschäft (n), Gewerbe (f), Handel (m), Handeln, Markt (m)

گرانی کردن

مزاحمت

مزاحمت

496