معنی قرنفل

دیدن قرنفل به خواب، دلیل بزرگی بود و ثنای نیک. اگر قرنفل بسیار داشت و به هر کس می داد، دلیل که اهل آن دیار ثنای او گویند. اگر بیند قرنفل می خورد، دلیل مصیبت بود - محمد بن سیرین

(اسم) گیاهی است از رده دو لپه ییهای جدا گلبرگ که سر دسته تیره خاصی بنام تیره قرنفلیان می باشد. گیاهی است یک ساله که دارای برخی گونه های پایا نیز می باشد. برگهایش کشیده و نوک تیز و گلهایش معمولا قرمز یا صورتی است. کاسه گل دارای 5 کاسبرگ است که بیخ آنها بهم نزدیک شده یک لوله 5 کنگره یی می سازد. جام گل دارای 5 گلبرگ است که قسمت بالای آنها بطرف خارج گل برگشته و لبه آنها بریدگی بسیار دارد. شماره پرچمها 10 عدد است و مادگی دارای کلاله چند شاخه یی است. برگهای این گیاه در محلی که به ساقه می چسبند گرهی برجسته بوجود می آورند گلهای قرنفل برخلاف گلهای میخک که منفرد است به صورت یک دسته گل در انتهای ساقه قرار دارند. گیاه مزبور یکی از گلهای زینتی است و در باغچه ها کشت می شود و ارتفاعش از گل میخک که در گلدان ها کاشته می شود کمتر است گل قرنفل قرنفل بستانی قرنفل باغی گل قرنفل معمولی حسن یوسف قرنفل الشاعر. توضیح در برخی کتب درخت میخک را که از تیره موردیها است اشتباها بنام قرنفل نیز ذکر کرده اند. یا حب قرنفل. دانه های فرنجمشگ را گویند که به نام بقله الضب نیز خوانده می شوند. یا درخت قرنفل. در برخی کتب اشتباها درخت میخک را که از تیره موردیها است به نام درخت قرنفل نیز ذکر کرده اند. یا قرنفل ابیض. درخت میخک که از تیره موردیها است. یا قرنفل بری. گونه ای قرنفل خودرو که در مراتع و چمنزارها میروید قرنفل بیابانی گل میخک وحشی. یا قرنفل بستانی. فرنجمشک. یا قرنفل چینی. گل میخک.

قرنفل

منجک سپید درخت میخک از گیاهان

گل میخک

گل منجک از گیاهان

میخک

قرنفل

قرنفل. [ق َ رَ ف ُ] (معرب، اِ) میخک، و آن بار یا شکوفه ٔ درختی است که در جزایر هند پیدا گردد، و آن بهترین و پاک ترین ِ داروهای گرم است، شکوفه ٔ آن را نر و میوه ٔ آن را ماده گویند و شکوفه ٔ آن پاک تر است و هر دو لطیف و صفادهنده ٔ دل و دماغ هستند. (از منتهی الارب). گلی است معروف و معدن آن هندوستان است. و اصل آن کرن پهول بوده و معنی کرن پهول به لغت هندی یعنی گل شعاع آفتاب، زیرا بر آن گل که سفید است رنگهای گلگون از شعاع آفتاب می افتد و زنان اهل هند آن را در سوراخ گوش کنند که سوراخ گوش بسته نشود. و به پارسی آن گل را میخک خوانند و مشهور است، و قرنفل معرب است. صاحب غیاث اللغات نوشته است که کرن پهول در هندی گل گوش است، چه اینکه کرن در هندی گوش است و پهول گل است. (آنندراج). هو ثمره فی جزیرهالهند و هو کالیاسمین لکنّه اشد سواداً منه. حار یابس فی الثالثه مفرح مقو للقلب و المعده و الکبد و الدماغ و سائر اعضاء الباطنه. محلل للریاح، نافع من الاستسقاء اللحمی و القی ٔ و الغثیان و یحد البصر و ینفع السبل و یطیب النکهه. (بحر الجواهر). || امروز نام گلی است خردبته باگلی معطر که در باغها برای زینت کارند:
هرچند بسی است در چمن گل
هست از همه به گل قرنفل.
؟ (از آنندراج).

گل قرنفل. [گ ُ ل ِ ق َ رَ ف ُ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) اسم فارسی زهره است. (تحفه ٔ حکیم مؤمن). گلی است از دسته ٔ میخک ها از تیره ٔ قرنفلیان. (گیاه شناسی گل گلاب ص 214).

قرنفل بستانی. [ق َ رَ ف ُ ل ِ ب ُ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) دوائی است که آن را فرنجمشک خوانند. (بحر الجواهر). و آن بالنگوی صحرائی است و به عربی بقلهالضّب خوانند، و بواسیر را نافع است. (آنندراج).

(قَ رَ فُ) [ع.] (اِ.) میخک، گل میخک.

گیاهی زینتی از دستۀ میخک‌ها با بوتۀ کوتاه، برگ‌های دراز، و گل‌هایی صورتی با پنج‌گلبرگ،
میخک

گل میخک

دخترانه، معرب از یونانی، گلی زینتی معمولاً به رنگ قرمز یا صورتی

460