معنی طایف
لغت نامه دهخدا
فرهنگ معین
طواف - کننده، شبگرد. [خوانش: (یِ) [ع. طائف] (اِفا.)]
حل جدول
طواف کننده، شبگرد
بدر، احد، طایف، تبوک، موته، حنین، احزاب (خندق)، خیبر
از غزوات پیامبر اسلام
بدر ، احد ، طایف ، تبوک ، موته ، حنین ، احزاب (خندق) ، خیبر
از غزوات پیامبر اسلام
شهری در استان مکه
طایف
طواف کننده
طایف
شهر عربستان
طایف
از غزوات پیامبر اسلام
بدر، احد، طایف، تبوک، موته، حنین، احزاب (خندق)، خیبر
فرهنگ عمید
طوافکننده،
مترادف و متضاد زبان فارسی
طوافکننده، طوافگر، شبگرد، عسس، میرشب
عسس
پاسبان، داروغه، شبگرد، شحنه، طایف، گزمه، محتسب
معادل ابجد
100