معنی شکوهمند | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

شکوهمند

شکوهمند. [ش ُ م َ] (ص مرکب) باوقار. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین). صاحب شکوه. (آنندراج) (فرهنگ فارسی معین): تحریم، شکوهمند کردن. (تاج المصادر بیهقی) (دهار). توقیر؛ شکوهمند داشتن. (یادداشت مؤلف) (دهار).

مترادف و متضاد زبان فارسی

شکوهمند

باجلال، باشکوه، باشوکت، باعظمت، پرابهت، شوکتمند، فرمند، مجلل،
(متضاد) بی‌شکوه

بافخامت

فخیم، باشکوه، شکوهمند

حل جدول

شکوهمند

باجلال، باشکوه، باشوکت، باعظمت، پرابهت

با عظمت و باابهت

شکوهمند

فارسی به انگلیسی

شکوهمند

August, Brilliant, Costly, Epic, Glorious, Impressive, Magnificent, Majestic, Noble, Olympian, Palatial, Pompous, Princely, Proud, Regal, Rich, Spectacular, Splendid, Splendorous, Splendrous, Stately, Superb, Regally, Spectacularly, Splendidly, Sumptuously, Superbly

شکوهمند (عامیانه‌)

Plush, Plushy

به‌ طور شکوهمند

Majestically