معنی شهریورگان

شهریورگان. [ش َ ری وَ] (اِ مرکب) روز چهارم از ماه شمسی که شهریورماه باشد. در این روز مغان جشن سازند و عید کنند. (برهان) (از انجمن آرا) (ناظم الاطباء) (از آنندراج). مرکب است از «شهریور» به اضافه ٔ «گان »، پسوند نسبت جشن جشنی که در شهریور روز (چهارمین روز) از شهریورماه (ششمین ماه) در ایران باستان برپا میداشتند. (حاشیه ٔ برهان چ معین از یشتها ج 1 ص 93 و خرده اوستا ص 209).

جشن ایرانیان قدیم در چهارم شهریور

شهریورگان

(اسم) جشنی که شهریور روز (چهارمین روز) از شهریور ماه در ایران باستان بر پا می داشتند.

(~.) (اِمر.) جشنی که در شهریور روز «چهارمین روز ماه شهریور» در ایران باستان برگزار می گردید.

جشنی که در شهریور روز (روز چهارم شهریور) در ایران باستان برپا می‌کردند،

شهریورگان

جشن باستانی شهریورگان

792