معنی شهرکرد
لغت نامه دهخدا
شهرکرد. [ش َرِ ک ُ] (اِخ) شهرستانی است از اصفهان و شامل چهار بخش و 15 دهستان و 453 آبادی و 248840 تن سکنه است. (از فرهنگ فارسی معین). نام جدید ده کرد، واقع در جنوب غربی سامان از نواحی اصفهان. (از یادداشت مؤلف). || مرکز شهرستان شهرکرد اصفهان که 15600 تن سکنه دارد. در قرن 7 هجری شهرکرد تحت تسلط اتابکان فارس و لرستان بود. در این محل پاسگاهی جهت تأمین عبور و مرور ساخته شده بود. چون پاسداران این پاسگاه را ایل کردان تشکیل میدادند بنام «ده کرد» موسوم شد و در شهریور 1314 هَ. ش. بنابه تصویب نامه ٔ هیئت دولت به «شهرکرد» مبدل گردید. (از فرهنگ فارسی معین).
حل جدول
مرکز استان چهارمحال و بختیاری
اثر تاریخی شهرکرد
قلعه چالشتر
از آثار تاریخی شهرکرد
قلعه چالشتر
قلعهای تاریخی در شهرکرد
چالشتر
مرکز استان چهارمحال و بختیاری
شهرکرد
مرتفعترین مرکز استان در ایران
شهرکرد
واژه پیشنهادی
۳۱ اردیبهشت
از جاهای دیدنی شهرکرد
پارک ملی تنگ صیاد
یکی از جاهای دیدنی شهرکرد
پل زمان خان سامان
قلعه ای در شهر جونقان شهرکرد
قلعه جونقان یا قلعه سردار اسعد بختیاری
بنایی بهجایمانده از دوران حکومت اتابکان در شهرکرد
مسجد اتابکان
از آثار تاریخی و جاذبه های گردشگری شهرکرد
مسجد چالشتر
یکی از قلعههای زیبای استان چهارمحال بختیاری در شهرکرد
قلعه دزک
یکی از آثار مذهبی و ملی ایران در شهرکرد
امامزادگان حلیمه و حکیمه خاتون
معادل ابجد
729