معنی سربلند

سرافراز، سرفراز، مفتخر، باافتخار،
* سربلند ساختن: (مصدر متعدی) [مجاز] کسی را سرافزار کردن، مفتخر ساختن،
* سربلند شدن: (مصدر لازم) [مجاز] سرافراز شدن، مفتخر گشتن،
* سربلند کردن: (مصدر متعدی) [مجاز] سربلند گردانیدن،
* سربلند گشتن: (مصدر لازم) [مجاز] = * سربلند شدن

سربلند. [س َ ب ُ ل َ] (ص مرکب) سرفراز و عالی مرتبه. (آنندراج). مفتخر. سرفراز. مباهی:
سربلندان چون به مخدومی رسند
خادمی را خاک پست خود کنند.
خاقانی.
سربلندیم هست و تاج و سریر
نبود هیچ سربلند حقیر.
نظامی.
گر به سمع تو دلپسندشود
چون سریر تو سربلند شود.
نظامی.
|| بلند. عالی:
ولی دارم اندیشه ای سربلند
که بر صید شیران گشایم کمند.
نظامی.

سرافراز، آبرومند، عالی. [خوانش: (~. بُ لَ) (ص مر.)]

سرفراز، مفتخر

فیلمی از سعید تهرانی

سرافراز، سرفراز، مباهی، مفتخر،
(متضاد) سرافکنده

سر برافراشتن، قیام کردن، شوریدن، شورش کردن

انتش، فخور

Prideful, Proud

Inflate, Mark

Honorable

مفتخر، عالی مرتبه، سرافراز

گردن فراز

سرافراز

جهانبخش جنّتی، عبّاس عبدا... قصّاب

346